Wonderkind

Hoe kun je de wereld veranderen-

daar ben ik dus maar van afgestapt.

Hoe kun je het beste leven-

ook daar ben ik maar van afgestapt-

Hoe kun je bestaan-

daarin zit misschien iets:

het is-wellicht-een vlucht van de vogels,

je weet niet waarheen ze gaan,

het is-misschien-de klank van de viool,

die zo ijl, zo ongrijpbaar,

het leven achter zich laat,

een vertrek, een verplaatsen,

een nooit meer weerkeren;

het is de zachtheid van een vriendengezicht,

dat ook maar een kort moment is,

of het licht op besneeuwde bergen.

Maar als bloesem is al het schone,

haar bestaan is kortdurend,

en nooit hetzelfde…

misschien verraadt zich hierin iets van God,

die vreemde,

die wij allen zo ontberen….

….meer nog is bestaan de gedachte van een kind,

dat,volledig vrij,de wereld omvat,

een kind dat niets is dan gedachten,

en dicht staat bij de kus van het opperwezen;

poezie is zo'n kind,

dat,speels en ongegeneerd,

de snaren bespeelt van de hoogste schoonheid,

en dat ook,

als wij er allang niet meer zijn,

het licht brengt, en tekens van vrede,

omdat,zo wil het God, zo wil het het gedicht,

bestaan misschien zoiets is als

de opkomst van de zon,

de ijle toon van de viool,

de klank in een gedicht,

-het onsterfelijke in een kindergezicht.